Eit siste sprell frå Vinje?

Finn Erik Vinje er nok ein gong på nynorskkrigsstien. For to veker sidan var det nynorskprosenten og mållova som var innfallsporten, no er det Quisling. Rett nok bomma Vinje med eitt år på Brennbartordskiftet, men det hindrar han ikkje i å ikkje sjekka kjeldene sine eller med koma med uhaldbare polemiske påstandar. Du kan sjølvsagt lesa desse i Dagbladet. Ok, det er eit faktum at Vinje bikkar 70-årsgrensa neste år og må gå av frå jobben som professor ved UiO. Difor ligg det nært å forstå desse siste utfalla mot nynorsken og brunskvettinga han driv med som nokre siste akademiske sprell frå mannen med rettskrivingsreglane.

No er Vinje korkje professor på området målrørsla, riksmålsrørsla eller på andre verdskrigen, og vert knappast oppfatta som ein autoritet på enmet. Likevel ynskjer tydelegvis å verta hugsa som mannen som gjorde alt han kunne for å ta knekken på nynorsken. Og diverre kan folk også koma til å tru på han om dei les tekstane hans. Eg har tenkt å skriva noko meir om sjølve teksten hans, og gjer eg det kjem det nok her òg ja. I mellomtida kan ein lesa eventyra til Vinje, og gjerne og til Langslet og Dahl og sjølve granske kjeldene desse riksmålsfolka nyttar seg av og so spørja seg om korleis i all verda dei får lov til å framleis sitja i professorata sine og eller nyta den respekten dei faktisk gjer - i mange krinsar. Elles kanskje ein kan føreslå at dei skal verta tittulerte som prof. i myteskaping og myteforvalting heretter?