NSF NIO - senteret er opna

Eg tenkte at eg skulle skriva litt om opninga av dette nynorsksenteret i Volda. Nasjonalt senter, nasjonalt senter for nynorsk i opplæringa (phu!), Kjært barn har som kjent haugevis med namn. Kanskje NSF NIO hadde vore noko. Liknar litt på NIFU STEP og andre namn som fyller spaltene i samband med nynors nett no.

Det var ei veldig fin opning. Mykje presse, glimrande kulturkveld, fin konferanse. (Sit att med eitt stort spørsmål om ei av innleiingane, men det skal eg ikkje lufta her.) Og det står tekstar om opninga med mitt namn under både her og der nett no, so dei kan de lesa.

Før opninga lurte eg på om eg skulle vera glad eller ikkje for dette senteret. Det smakar noko vondt å få eit slikt senter, når ein tenkjer at ideen kom opp mest som i byte med obligatorisk sidemålsoplæringa for eit år sidan. No vart det heldigvis ikkje slik, med me veit at sidemålet vart kraftig nedgradert. Vel, alt dette veit de og de veitòg at det er kjempeviktig å få i gang positive forsøk om nynorsk i opplæringa. Dette vart tema under opninga. For kva vinkling skulle talarane velja når dei skulle ynskja senteret velkome? Det var moro å høyra politiserte helsingar til senteret med klårt addressert kritikk til ministeren og partiet hennar.

Pressa stilde Clemet mange svært kritiske spørsmål, utan å få dei gode svara. Bombe. Både om hennar eigen motstand mot nynorsk, om sidemålsforsøket i Oslo, om dette er eit plaster på såret for redusert fokus på sidemålet i skulen, og om nynorsk i media.

På spørsmål om ikkje det er problematisk at riksavisene har forbod mot nynorsk i avisene sine og om ikkje regjeringa burde gjera noko for å leggja vilkåra til rette for meir og synleg nynorsk i kvardagen til folk, kom det eit kontant nei. «Det skulle jammen tatt seg ut om regjeringen skulle blande seg i...» Og etter det Clemet veit finst det ikkje eit einaste område i samfunnet der styremaktene kan gjera noko meir for nynorsken. Hm. Ikkje det, tenkjer eg. Ikkje det.

Men kaka tok dama då ho kome meg dette: «Jeg må si at det er med et visst komikkens skjær jeg registrerer at kritikken mot regjeringens nynorsk- og sidemålspolitikk blir formulert på bokmål. Og det av fremstående mediefolk som snakkar et vakkert nynorsk. For det fyrste: Kva er dette for ei vankunne utdanningsministeren syner fram offentleg? og For det ander: Korleis i all verda kan ho koma med eit slikt utspel rett etter at ho har sagt at det er heilt greitt at nynorskjuornalistar vert nekta å skriva på språket sitt i avisene? Grr.

Les gjerne kva Olaug har skriva litt om dette på nettsida si, eit eige rom med utsikt.

Og dette er berre noko av det dama sa. Det er trist, ulideleg trist at me sit med slike folk til å styra landet. Kunne berre Valgerd koma med fremlegg om å knyta pressestøtta til bruk av målform. Ver so snill! Det hadde vore noko det!